Posts

Showing posts from October, 2022

ASWANG ANG LAHI KO

Image
  Aswang ang lahi ko.  By Arem Cuevo Sa umaga kami natutulog at takot kami lumabas kapag umaga,dahil ang aming mga mata ay nasisilaw ng liwanag.Sinumpa daw ang aming pamilya kaya kami ay naging salot sa aming lugar at aswang kami kung tawagin. Palipat lipat kami ng tirahan pagkat simula ng ako ay umidad ng limangtao n hanggang sa ako ay labing siyam na taong gulang na pinoprotektahan pa rin kami ng aking ama at ina. Ang nanay at tatay madalas silang pilit tinutugis ng mga taong gusto kaming patayin.ngunit sa awa ng diyos kami ay nakakaligtas. Awa at takot ang aking nararamdaman sat wing kami ay nasa panganib, wala kaming kalaban laban sa dami nila. Gumagawa ang itay ng pana na syang nagiging sandata nya kapag mayroong balak kaming tugisin. Hanggang isang araw habang kumakain kami at masayang masaya bigla na lamang kaming sinugod ng mga taong pilit kaming gustong alisin sa mundo,at sila ay nagtagumpay pagkat ang aking nakakabatang kapatid na babae ay kanilang nakuha...

Magda | Isang Libo Kapalit ng Dangal

Image
Ang Kwento ni Magda By Arem Cuevo  Isang Libo kapalit ng dangal ko.   Ako si Magda nakatira kami ng aking ina sa probinsya ng Buhol,Wala na ang aking ama dahil sumama ito sa ibang babae simula ng magkaroon ng diperensya si Inay sap ag iisi.Pero kahit kelan hindi ko iniisip na baliw ang aking ina.kaya sa twing pinagtatawanan sya ng mapanghusgang tao.ako lagi ang tagapagtanggol nya. Isang araw hindi ko na kinaya ang pagma maltrato ng aking lola sa aking ina,madalas ikulong si ina sa kwarto at madalas din igapos ito.Sa edad ko na disisain hindi ko alam ang aking gagawin para maalagaan ang aking ina.kaya minabuti ko na itakas ang inay at pumunta kami ng manila. Naging palaboy laboy kami ng aking ina sa manila.madalas nagtitiis kami ng gutom pagkat wala kaming pambili ng pagkain.kung minsan ay may naawa sa amin at inaabutan kmi ng barya. Hindi ko alam ang aking gagawin ng panahong iyon,awang awa na ako sa kalagayan ng inay. Nay konting tiis na lang po at makakaraon din tayo...